Nederlands - België
U en ik ... wij zitten hetzelfde in elkaar. Enfin, daar ga ik toch vanuit. Ik wil de dingen die ik koester veiligstellen en beschermen. Vandaag 22 april is het de 'Dag van de Aarde'. Die dag werd in het leven geroepen in 1970 om mensen onder meer bewust te maken van de toenemende snelheid waarmee soorten uitsterven. Hoe meer ik lees en te weten kom over de 'vitale signalen' die onze prachtige planeet uitzendt, hoe schokkender ik de feiten vind. De temperatuur op aarde blijft stijgen, de oceanen warmen op, de ijskappen krimpen, de Poolzee wordt kleiner, extreme weerfenomenen, verzuring van de oceanen ... Als ik dat allemaal lees, zie ik voor mij het beeld opdoemen van een personage dat roerloos in een ziekenhuisbed ligt. Ik volg de lijnen op de hartmonitor ... En ik voel mij ongemakkelijk, bedroefd en niet goed wetend wat te doen. En ik beeld mij in dat u zich net zo voelt.
Toch gebeuren er wereldwijd zaken die we als hartverwarmend kunnen beschouwen. In verschillende landen spijbelen jongeren, aangevoerd door de 16-jarige Zweedse tiener Greta Thunberg, een dag per week om actie te voeren tegen de passieve houding die beleidsvoerders aannemen tegenover de klimaatcrisis. Volgens het Nobelprijscomité voor de Vrede zou de grootste daad voor vrede erin bestaan dat we kunnen voorkomen dat tegen 2050 250 miljoen mensen op de vlucht zou moeten slaan als gevolg van de klimaatverandering. Kijk, dat is gesproken! De initiatiefnemers van de 'Dag van de Aarde' willen ons zowel individueel als collectief aanzetten om actief deel te nemen aan deze reddingsoperatie. Dit houdt in dat ieder van ons zijn steentje moet bijdragen. Ikzelf ben een onverbeterlijke idealist - een titel die ik trouwens met trots draag. Ik heb er altijd in geloofd dat een enkel kaarsje een kamer kan oplichten en dat vele kaarsjes samen kunnen zorgen voor een mooiere toekomst. De meer pragmatisch ingestelde medemens zal zich eerder vinden in de woorden van Ian McEwan, de fantastische schrijver van de roman 'Boetekleed'. Hij stelt dat dit proces evengoed zal worden gedreven door zelfbelang en algemeen profijt dan door idealisme. Wat kunnen we dus nog méér doen dan de straat optrekken om te protesteren?
Zoals mijn groottante Madeleine mij altijd voorhield (ze had het hier weliswaar over mijn problemen met vriendjes, maar haar woorden gelden net zo goed voor het klimaat): geen woorden maar daden! Een gemeenplaats? Inderdaad, maar wel een die wij, schrijvers, gerust mogen hanteren. Er zijn immers zoveel manieren om tot actie over te gaan met het oog op ons eigen belang en dat van onze plaatselijke omgeving en de rest van de wereld. Eén daarvan is de bewuste keuze voor duurzame ontwikkeling. Birdee biedt u die keuze. Denk aan het spreekwoord 'je oogst wat je zaait'. Wel, zo gaat het ook met beleggen: dat waarin je investeert, stel je ook veilig.
Zouden de 'natuur' en haar schijnbare vijand 'technologische innovatie' zich kunnen verzoenen en vriendschap sluiten? Meer nog, zouden ze elkaars redding kunnen zijn? Hand in hand, samen op weg naar frisse, schone lucht en een prachtige zonsondergang? Ik denk dat het kan, ja.
We kunnen ons wat ongemakkelijk voelen bij het zoeken naar manieren om dit proces vorm te geven. Een eenvoudige manier om een mooiere toekomst uit te bouwen, is de dingen waarin we geloven beschermen en erin investeren. En dat komt uit de mond van iemand die is opgegroeid in Engeland en is groot geworden door het binnenspelen van schoolmaaltijden waarvan je niet wilt weten wat erin zit, en het volgen van hoogstaande natuurdocumentaires op tv. En ja, ik weet het, Groot-Brittannië, de Britten en alles dat van ver of dichtbij Brits lijkt, heeft de laatste tijd binnen Europa aan autoriteit moeten inboeten. En toch is er iets waar ik nog steeds trots op ben en dat ik beschouw als een fantastische verwezenlijking van het eilandje waar ik ben opgegroeid: de natuurdocumentaires, en dan vooral die van Sir David Attenborough.
Al zeven decennia lang geeft hij in klare maar rake taal duiding en commentaar over milieuzaken. Hij heeft zich al die jaren onvermoeibaar ingezet om ons te doen inzien wat onze planeet nodig heeft. Op het einde van zijn epische documentairereeks Planet Earth 2 stelt hij dat " het onze verantwoordelijkheid is om alles te doen wat in onze macht ligt om een thuis te creëren, niet alleen voor onszelf maar voor al het leven op aarde."
We moeten de kostbare zaken die we koesteren absoluut beschermen en alles op alles zetten om ze veilig te stellen.
Lees hier meer over wat Birdee te bieden heeft.
